Ziekte tijdens verlofperiode: enkele praktische vragen

Jouw werknemer neemt verlof voor een vakantie in het buitenland. Hij meldt zich echter ziek en bezorgt jou een geneeskundig getuigschrift van een buitenlandse arts.

Controle tijdens vakantie?

Als werkgever heb je het recht een medische controle uit te voeren op de realiteit van de ziekte, zelfs als de werknemer in het buitenland is.

De zieke werknemer moet dit controlerecht van de werkgever respecteren, ook wanneer hij op vakantie vertrekt. De werknemer moet daarom zijn verblijfplaats melden. Het is aangewezen om deze meldingsplicht ook op te nemen in het arbeidsreglement. Op die manier kan de werknemer jou achteraf niet verwijten dat hij niet van deze verplichting op de hoogte was.

Vervolgens kan je een controlearts sturen naar het verblijfadres van de werknemer, zelfs als deze in het buitenland zit, al zal dit in de praktijk vaak niet haalbaar zijn. In bepaalde gevallen is het zelfs verdedigbaar om de werknemer op te roepen om zich op een vastgesteld tijdstip naar de controlearts in België te begeven om zich daar aan een medische controle te onderwerpen. De verplaatsingskosten zullen dan wel ten laste van jou als werkgever zijn.

Indien het arbeidsreglement of een collectieve arbeidsovereenkomst bepaalt dat de werknemer gedurende een bepaalde tijdspanne moet thuisblijven om een controlebezoek mogelijk te maken, kan de werknemer alsnog op vakantie vertrekken. Het feit dat de werknemer gedurende een bepaalde periode thuis moet blijven, verplicht hem immers niet om op zijn thuisadres beschikbaar te zijn. De werknemer moet enkel beschikbaar zijn op het verblijfadres dat hij aan jou heeft meegedeeld, dit kan dus ook het vakantieadres zijn.

Als de werknemer deze verplichtingen niet naleeft en bijvoorbeeld zijn verblijfadres niet meedeelt aan jou, kan dit worden gelijkgesteld met een weigering van de controle waardoor je gerechtigd bent om het gewaarborgd loon in te houden.

Geneeskundig getuigschrift in een onverstaanbare taal?

Een geneeskundig getuigschrift, dat in het buitenland door een plaatselijke arts werd afgeleverd, waarin alle wettelijke vermeldingen zijn opgenomen, is in principe een volwaardig bewijs van de arbeidsongeschiktheid van de betrokken werknemer.

In de praktijk is het echter vaak niet evident om uit te maken of het ziektebriefje ook degelijk aan alle voorwaarden voldoet, bijvoorbeeld omwille van het feit dat het getuigschrift opgemaakt is in een vreemde en voor jou als werkgever geheel onverstaanbare taal.

Indien je met zo’n niet-verstaanbaar document wordt geconfronteerd of twijfels hebt over het officieel karakter ervan, kan je volgens verschillende rechtsleer en rechtspraak aan de werknemer een vertaling vragen. Zo was een rechtbank bijvoorbeeld van oordeel dat het toesturen van een uitsluitend in het Turks opgesteld stuk, vermoedelijk vanuit Turkije, een werkgever niet toelaat zich te vergewissen van de inhoud van dit schrijven.

Je kan hier wel op anticiperen door in het arbeidsreglement te vermelden dat er bij een medisch attest opgemaakt in een vreemde taal (een andere taal dan het Nederlands of Frans bijvoorbeeld) een vertaling moet worden toegevoegd teneinde recht te hebben op gewaarborgd loon. Of dat laatste steeds zal weerhouden worden door een rechtbank is echter de vraag. Sommige rechtbanken kunnen immers van oordeel zijn dat de toevoeging van een vertaling een verzwaring is van de verplichtingen van de werknemer en bijgevolg nietig is.

Bovendien is het aangewezen om iedere casus afzonderlijk te beoordelen.