Wijziging dubbelbelastingverdrag tussen België en Frankrijk

Op 9 november 2021 is er een nieuw dubbelbelastingverdrag afgesloten tussen België en Frankrijk. De inwerkingtreding van dit verdrag is momenteel voorzien op 1 januari 2023. De volgende wijzigingen zijn van belang voor de loonberekening:

183-dagen regeling

De hoofdregel blijft hetzelfde, namelijk een werknemer is belastbaar op zijn beroepsinkomsten in het land waar hij woont, tenzij hij in een ander land werkt. Dan is het land waar hij werkt bevoegd om de beroepsinkomsten te belasten. Dit is het “werkstaat-principe”.

Op dit werkstaat-principe geldt een uitzondering, namelijk de 183-dagen regeling. Het is deze regeling die als volgt wijzigt n.a.v. het nieuwe dubbelbelastingverdrag. De werknemer blijft belastbaar m.b.t. zijn beroepsinkomsten in de woonstaat, indien:

• de werknemer minder dan 183 dagen in de werkstaat verblijft in enig tijdperk van 12 maanden, dat aanvangt of eindigt tijdens het betrokken belastbaar tijdperk(voorheen: kalenderjaar); en
• de beloningen worden betaald door of namens een werkgever die geen inwoner is van de werkstaat (voorheen: werkgever in de woonstaat); en
• de beloningen niet ten laste komen van een vaste inrichting die de werkgever in de werkstaat heeft.

We zullen de gevolgen hiervan illustreren a.d.h.v. de volgende voorbeelden:

Voorbeeld 1:

Een werkgever in België detacheert zijn Belgische werknemer, met woonplaats in België, van 1 september 2021 t.e.m. 31 mei 2022 naar een onderneming in Frankrijk. Er is geen vaste inrichting in Frankrijk en de werknemer oefent daar een voltijdse opdracht uit.

Gevolgen:

• oud dubbelbelastingverdrag: de werknemer presteert voor zowel 2021 als 2022 minder dan 183 dagen in Frankrijk, dus hij blijft voor beide periodes belastbaar in België;
• nieuw dubbelbelastingverdrag: de werknemer overschrijdt in een tijdperk van 12 maanden 183 dagen, dus hij wordt belastbaar in Frankrijk op de beroepsinkomsten die hij daar verdient.

Voorbeeld 2:

Een Belgische werknemer, met woonplaats in België, wordt door zijn Duitse werkgever gedetacheerd naar Frankrijk van 1 januari 2022 t.e.m. 30 april 2022. Het loon wordt betaald door de Duitse werkgever en er is eveneens geen vaste inrichting in Frankrijk.

Gevolgen:

• oud dubbelbelastingverdrag: de 183-dagen regeling geldt niet, aangezien het loon niet wordt betaald door een werkgever in de woonstaat (namelijk België). De werknemer is dus belastbaar in Frankrijk;
• nieuw dubbelbelastingverdrag: in de nieuwe regel mag het loon niet worden betaald door een werkgever die geen inwoner is van de werkstaat, dus in dit geval door een werkgever uit Frankrijk. De 183-dagen regeling kan hier dus wel van toepassing zijn, mits aan de andere voorwaarden is voldaan. De werknemer blijft dus belastbaar in België.

Specifieke grensarbeidersregeling

Het systeem van Franse grensarbeiders is aan het uitdoven en kan momenteel enkel nog toegepast worden voor werknemers die eind 2011 al het voordeel van de grensarbeidersregeling genoten. De werknemers kunnen dit voordeel nog genieten tot en met 2033. Daarna eindigt de regeling omtrent Franse grensarbeiders definitief.

Deze overgangsregeling wordt integraal overgenomen in het nieuwe dubbelbelastingverdrag.

Bron: Overeenkomst tussen het Koninkrijk België en de Franse Republiek van 9 november 2021 voor het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen en naar het vermogen en voor het voorkomen van het ontwijken en het ontduiken van belasting, www.fisconet.be.