Naar een hoger bedrag voor de mobiliteitsvergoeding?

De mobiliteitsvergoeding (niet te verwarren met de “cash for car”-regeling!) is een forfaitaire regeling van terugbetaling van verplaatsingstijd voor werknemers die geen vaste plaats van tewerkstelling hebben. Het gaat dus om werknemers die op werven werken en die vaak onderweg zijn om op hun werkplaats te geraken. De tijd van de verplaatsing naar de werf wordt vergoed met een mobiliteitsvergoeding.

Op de mobiliteitsvergoeding moeten geen RSZ-bijdragen betaald worden indien:

• het systeem van de mobiliteitsvergoeding bepaald is in een sectorale cao. Momenteel bestaan er onder meer cao’s in de bouw (PC 124) en de sector van de elektriciens (PC 149.01);
• het bedrag van de kilometervergoeding € 0,1316 per km afstand (heen en terug) tussen woonplaats en werkplaats niet overschrijdt.

Fiscaal gezien wordt de mobiliteitsvergoeding slechts voor 50% van het bedrag als een belastbaar inkomen beschouwd, op voorwaarde dat de afstand tussen woon- en werkplaats minstens 5 km bedraagt. De overige 50% (die niet lager mag zijn dan € 12,39) wordt beschouwd als een kost eigen aan de werkgever en is dus niet belastbaar voor de werknemer.

Op 31 januari 2020 heeft de ministerraad een ontwerp van K.B. goedgekeurd dat het bedrag van de mobiliteitsvergoeding optrekt van € 0,1316 naar 0,1579 per km. Dit ontwerp ligt nu voor bij de Raad van State. Wij houden u uiteraard op de hoogte.

Bron: Ontwerp van K.B. tot wijziging van artikel 19, § 2, 4°, c) van het K.B. van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, www.news.belgium.be.